Aplikatory powierzchniowe (zewnętrzne)
są wykorzystywane do długiej stymulacji punktów odpowiadających. Dzieli się je na dwie grupy.
Do pierwszej grupy należą materiały sztuczne: różnej wielkości gwiazdki metalowe i magnetyczne, kulki metalowe, szklane, plastikowe i inne.
Do drugiej grupy zalicza się różnego rodzaju stymulatory naturalne, pochodzenia mineralnego i roślinnego np. nasiona, części roślin, kamyczki (http://www.sujok.pl/akupunktura-su-dzok-wykorzystanie-roslin-w-terapii-cz2/#more-1040).

Gwiazdki większych rozmiarów wykorzystuje się głównie do stymulacji punktów położonych na wewnętrznej powierzchni
dłoni i stopy. Natomiast mniejsze służą najczęściej do stymulacji powierzchni zewnętrznych oraz w leczeniu dzieci.
Kolor zastosowanego aplikatura również odgrywa znaczącą rolę
w procesie leczenia. Na przykład gwiazdki wykonane z metalu białego mają działanie kojące. Wykorzystywane są w stanach patologicznych
z podwyższoną aktywnością funkcjonalną (procesie zapalnym, syndromie bólu, w stanie niepokoju czy pobudzenia itd.).
Z kolei gwiazdki wykonane z żółtego metalu stosowane są w stanach patologicznych z obniżoną aktywnością funkcjonalną (przy osłabieniu słuchu i wzroku, braku apetytu, obniżonym ciśnieniu, braku apetytu, przy ogólnym osłabieniu itd.).

Aplikatory powierzchniowe mocuje się w odnalezionym punkcie bolesnym przy pomocy plastra i co jakiś czas (co dwie – trzy godziny) uciskając wykonuje intensywny masaż przez trzy do pięciu minut.
Jeśli po lekkim nacisku pojawi się ból w punkcie odpowiadającym – jest to oznaka, iż aplikator został zamocowany prawidłowo.

Czas noszenia aplikarora zewnętrznego jest uzależniony od schorzenia, rodzaju użytego stymulatora i indywidualnej wrażliwości osoby poddanej zabiegowi.
Może on wynosić od kilku minut, do dwóch dni, a nawet kilku tygodni.
cdn.
Brak komentarzy
RSS komentarzy do wpisu.